Zwiększony nagryz poziomy najczęściej może być spowodowany poprzez cofnięcie zębów dolnych w stosunku do zębów górnych (klasa II zębowa) lub cofnięcie żuchwy do szczęki (klasa II szkieletowa). Może być również spowodowany wychyleniem siekaczy górnych lub brakującymi zębami w łuku dolnym. Dodatkowo przyzwyczajenia tj.: ssanie kciuka, tłoczenie języka mogą przyczynić się do powstania i pogłębienia wady.
Zwiększony nagryz poziomy powinien być leczony, ponieważ może powodować:
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne zwiększonego nagryzu poziomego:
Zwiększony nagryz poziomy może być leczony poprzez modyfikację wzrosu przy użyciu aparatów ortodontycznych lub poprzez ekstrakcje zębów.
Podział wad zgryzuOdwrotny nagryz poziomy to odwrotne zachodzenie zębów siecznych górnych na dolne. Jest spowodowany nadmiernym wzrostem żuchwy, niedoborem wzrostu szczęki lub kombinację wyżej wymienionych (klasa III). Może być również spowodowany przez wychylenie siekaczy dolnych, braki zębów górnych.
Odwrotny nagryz poziomy powinien być leczony, ponieważ może spowodować:
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne odwrotnego nagryzu poziomego:
Może być leczony w okresie wzrostu szczęk poprzez modyfikację ich wzrostu , ekstrakcje lub leczenie ortodontyczno-chirurgiczne.
Zgryz krzyżowy to odwrotne zachodzenie zębów górnych na dolne (zagryzanie zębów górnych na powierzchnię językową zębów dolnych). Wyróżniamy zgryz krzyżowy przedni oraz boczny. Wada ta może dotyczyć pojedynczych zębów lub grup zębowych i powinna być leczona w momencie rozpoznania wady.
Zgryz krzyżowy powinien być leczony, ponieważ może spowodować:
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne zgryzu krzyżowego:
Zgryzy krzyżowe w zależności od liczby zębów w odwrotnym nagryzie oraz wieku pacjenta mogą być leczone aparatami wyjmowanymi oraz stałymi. Leczenie polega na uzyskaniu miejsca dla zębów i ich ustawieniu w prawidłowej pozycji i nagryzie.
Zgryz otwarty to niezachodzenie zębów górnych na dolne (tzw. szpara niedogryzowa). Najczęściej występuje w wyniku przyzwyczajeń tj.: ssanie palców, tłoczenie języka lub nierównomiernym wzroście szczęk. Wada ta powinna być leczona w momencie rozpoznania.
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne zgryzu otwartego:
Leczenie zgryzu otwartego w pierwszej kolejności powinno obejmować elimancję przyzwyczajeń tj.: ssanie palca, tłoczenie języka itp. W cięższych przypadkach leczenie zgryzu odbywa się poprzez modyfikację wzrostu szczęk przy użyciu aparatów ortodontycznych, ekstruzji zębów przednich, a nawet leczenia ortodontyczno-chirurgicznego.
Zgryz głęboki to zbyt głębokie zachodzenie zębów górnych na dolne (bardzo często zęby sieczne dolne są całkowicie pokryte przez zęby sieczne górne). Wada ta może występować w wyniku nadmiernego wyrznięcia zębów siecznych górnych lub nadmiernego wzrostu kości szczęki w odcinku przednim.
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne zgryzu głębokiego:
Zgryz głęboki w zależności od wieku pacjenta i stopnia nasilenia wady często leczony jest poprzez intruzję (wtłoczenie) zębów siecznych lub ekstruzję (wydłużenie) zębów bocznych.
Zatrzymanie zębów może być spowodowane występującą przeszkodą na ich drodze wyrzynania. Inną przyczyną zatrzymania może być przedwczesna utrata zębów mlecznych, stłoczenie zębów, w wyniku czego dochodzi do zmniejszenia miejsca dla danego zęba w łuku zębowym. Najczęściej zatrzymaniu ulegają zęby mądrości (trzecie trzonowce), a także kły oraz przedtrzonowce.
Wada ta powinna być leczona ponieważ może spowodować:
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne zatrzymanych zębów:
Leczenie tego typu wad wymaga współpracy ortodontyczno-chirurgicznej dla uzyskania miejsca w łuku dla zęba zatrzymanego oraz jego wprowadzenia.
Zęby brakujące mogą występować w wyniku niewykształcenia danego zęba lub jego urazu.
Wady te powinny być leczone poniewaź mogą spowodować:
Przed
Po
Leczenie ortodontyczne brakujących zębów:
W zależności od sytuacji miejsce po brakującym zębie może zostać zamknięte przez sąsiadujące zęby dzięki zastosowaniu aparatu ortodontycznego lub też może być odtworzone dla sztucznego zęba (implant, most).
